Perşembe (= donderdag)

Vanmorgen stond er een prachtig ontbijt voor ons klaar op het dakterras, werkelijk een minister waardig! :-))

Ze hebben hier een heel origineel gastenboek: elke gast krijgt een platte steen met een viltstift plus het verzoek er iets op te schrijven. Al die stenen zullen op een muur op het dakterras worden gemetseld, echt een gaaf idee!

De dokter vertelde over een oud kerkje in de buurt en ook dat je via een pad naar het strand beneden kunt lopen, daar voelden Hans en ik wel voor. S en S wilden ook wel mee maar zijn niet verder gegaan dan het strand. Daar hebben we even thee gedronken en ik moest natuurlijk even pootje baden in de Zwarte Zee. De temperatuur begon op te lopen en het was heel aangenaam. Ook nog heel stil maar volgende week wordt het stampvol ivm de schoolvakanties.

Hans en ik besloten samen naar het kerkje te gaan, volgens een man aan het strand een wandeling van zo'n 2,5 km enkele reis. Het was heerlijk, we liepen wel langs de grote weg maar het was erg stil. Af en toe vals plat maar het ging prima. Kerkje was minder oud dan we dachten, nl. uit 1869 maar er stond wel een heel verhaal bij (ook in het Engels) over ene Jason die hier was geweest, een mythologische figuur. Ik zal het nog opzoeken op Google. Daar even een tosti gegeten en wat gedronken en toen rustig terug. Het ging best goed met Hans gelukkig! Terug bij het hotel eerst lekker een douche genomen - we waren nog aardig verkleurd trouwens - en nu mooi tijd om het dagboek rustig bij te werken en de mail te beantwoorden.

De streek hier staat overigens bekend om zijn hazelnoten. Wij hadden eerlijk gezegd nog nooit gezien hoe die groeien maar het ziet er prachtig uit, foto wordt geplaatst.

Vanavond eten we hier en gezien het ontbijt zijn de verwachtingen hooggespannen!