Perşembe (= donderdag)

Vandaag vertrokken van Sūmela. Deze overnachting verdiende nog geen halve ster maar vooruit,  moet kunnen. Eigenaresse van het pension was totaal niet in haar hum want op ons enthousiaste günaydın (goedemorgen) kwam totaal geen reactie. Toen hebben we snel betaald en zijn elders gaan ontbijten.

Het reisdoel was iets voorbij Samsun. Onderweg in Giresun een leuk museum bezocht met o.a. een bruidsjurk uit de Ottomaanse tijd en ook zilveren hamam slippers. Er stond ook een hele aparte kachel met een minaret als kachelpijp.

Sabri wist een goed visrestaurant bij Perşembe. Er was een winkel bij waar ze allerlei produkten ingemaakt in het zuur verkochten, je kunt het zo gek niet bedenken, om maar wat op te noemen: rode en witte kool, knoflook, pepers, broccoli, bloemkool, kersen, enz. Enig om te zien en vooral de witte kool is zó heerlijk dat ik een pot meegenomen heb voor in Beycik.

Het restaurant was uit de kunst, heerlijk terras met schitterend uitzicht op zee. Eén van de obers hield een bord met vis over de reling en de meeuwen kwamen het er zó van af eten. Sabri stelde voor om hier in de buurt te overnachten, wat wij prima vonden. Dus praatje met de eigenaar die een hotel wist, even bellen, prijs doorgegeven. Zei Sabri dat er een Nederlandse minister kwam, hup prijs nog wat omlaag, haha! Wij erheen en Sabri en Şahika zouden in de bus slapen.

Hotel prachtig! Ruime lichte en schone kamers met een prachtig uitzicht op de zee en de bergen. Eigenaar is een voormalige arts. Hij heeft een enorme lap grond er bij met wel 300 fruitbomen.  Hij spreekt prima Engels en zei dat we maar moesten plukken waar we trek in hadden. Nam ons mee naar het dakterras, geen woorden voor zó mooi allemaal. Sabri was ook om, nam eveneens een kamer en al snel besloten we twee nachten te blijven ipv een. Eerst lekker gaan douchen, een klein tukje en 's-avonds weer in hetzelfde visrestaurant gegeten waar we ook een prachtige zonsondergang hebben gezien.  Kortom: genóten en veel met elkaar gelachen om oude herinneringen aan Emin Pansiyon. De rakı vloeide rijkelijk behalve bij Hans die de Bob was.

Weer en verkeer: het wordt afgezaagd maar tot begin van de middag hebben we weer heel veel regen gehad, daarna is het opgeklaard. Temperatuur is prima, zo'n 23o. In de steden is het soms een beetje druk maar daarbuiten heerlijk rustig. Het blijft wennen aan de capriolen van de Turkse automobilisten. 

Vermeldenswaardig is ook nog dat we bij een toeristische attractie een oplaadpunt voor mobiele telefoons zagen. Wat voor merk je ook hebt, voor elke telefoon was er een oplader bij en voor de luttele som van 1 lira kun je je batterij opladen, mooi toch?