Van Kırıkkale via Ankara naar Afyonkarahisar

Vandaag via Ankara naar Afyonkarahisar, we gingen op weg met een prachtig zonnetje en van de enorme wateroverlast was geen spoor meer te bekennen.

Bij Ankara aangekomen sloeg Sabri opeens van de weg af de stad in en parkeerde ergens zijn auto; Şahika zei dat ze een verrassing voor ons hadden. We stapten in een taxi en gingen naar het mausoleum van Atatürk, dat was inderdaad een grote verrassing! We hebben het wel eens op de televisie gezien toen Beatrix op staatsbezoek in Turkije was en nu liepen we er zelf. Het complex ligt in een groot en uiteraard keurig onderhouden park; er ligt geen papiertje op straat. Via een lange straat met aan weerskanten stenen leeuwen loop je naar het mausoleum. Het lijkt veel op een weg die we ook in China zagen met die beelden aan beide kanten.

Het mausoleum is heel imposant en héél hoog. Voor de ingang staan militairen op wacht; ze staan er twee uur, mogen totaal niet bewegen en worden daarna afgelost. We zagen dat de wacht werd gewisseld en toen de verse lichting op hun plek stond kwam er een man die hun uniformen nog even recht trok en de helm in de juiste positie schoof. Binnen zie je een soort marmeren sarcofaag met een bloemstuk ervoor, wat een geliefd onderwerp voor foto's is. 

Daarna gaan we het bijbehorende museum in en dat is ook heel indrukwekkend. We weten in grote lijnen wat Atatürk voor Turkije heeft gedaan maar als je het nu voor je ziet in foto's en enorme schilderijen, dan realiseer je je alles pas echt goed. Je ziet vitrines met zijn kleding, diverse wassen beelden en die zien er uit alsof hij zó op kan staan, echt héél levensecht. Er hangen gigantische schilderijen die o.a. de slag bij Çanakkale uitbeelden, prachtig geschilderd. In een vitrine stond ook een schaalmodel van de Bandersman, het schip waarmee Atatürk naar Samsun voer. Er is gewoon zoveel te zien, te veel op allemaal op te noemen maar het is heel interessant. 

Zo hebben we toch nog iets van Ankara gezien, de geboortestad van Şahika. De stad is gebouwd op heuvels en het valt ons op dat er veel lommerrijke straten zijn.

Na deze verrassend break worden er weer kilometers gemaakt en rond 5 uur arriveren we in Afyonkarahisar. Tijd voor een douche en dan het dagboek bijwerken.

Weer en verkeer: over beide géén klachten. Temperatuur gemiddeld 28o, afhankelijk van de hoogte. En...vandaag nog geen regen gehad! De wegen zijn echt heel goed en files ho maar. Het is hier echt een paradijs voor motormuizen, die kunnen hun hart ophalen. 

Tot zover vandaag. Foto's kan nog even duren maar komen er aan!